|
Pewnego dnia, pewna staruszka zobaczyła pieska...
|
|
|
|
 | |  |
| Ojejku, jaki biedny piesek, dam coÅ› biedaczkowi do jedzenia... | |
 | |  |
|
 |
| | |
| O mamciu, ale się najadłem, mój pan przesadził dzisiaj z jedzeniem! Już nic więcej nie wcisne! | |
| | |
|
|
|
|
...Tak się jej go zrobiło żal, że postanowiła dać coś psinie...
|
|
|
|
| | |
| *grzebie w torebce* O mam tutaj akurat kość po kurczaku, proszę psinko! | |
| | |
|
|
| | |
| Proszę pani, ale ja dzisiaj jadłem! | |
| | |
|
|
|
|
I mimo prostestów psa, dopełniła swego! KONIEC C:
|
|
|
|
| | |
| Nie bądź jak mój wnuk, co też nigdy nic nie chce! Ach, ta dzisiejsza młodzież, nic jej nie pasuje! Nawet tej psiej! No po prostu świat nie widział... *wciska psu kość do pyszczka* | |
| | |
|
|
| | |
| *Chaps!* Ej no, w sumie ta kość wcale nie jest taka zła! Mniam, mniam! | |
| | |
|
|
|
